Kategorie

eRaty Santander Consumer Bank

Domy niskoemisyjne to budynki, które skonstruowane są tak, aby zmniejszyć ilość wydzielanych do otoczenia substancji szkodliwych, w tym produktów spalania. W praktyce buduje się je na dwa sposoby: bezpośrednio, poprzez instalację ekologicznych źródeł ciepła i pośrednio, poprzez ograniczenie zużycia energii i możliwość jej ponownego wykorzystania.

Dom niskoemisyjny a środowisko — ogólne założenia

Ograniczenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery można uzyskać poprzez:

  • wprowadzenie ekologicznych źródeł ciepła,

  • montaż systemów rekuperacji (odzysku) energii,

  • użycie przyjaznych dla środowiska materiałów budowlanych,

  • ograniczenie zużycia energii,

  • lepsze wykorzystanie dostępnych mediów itd.

Na niskoemisyjność budynku ma wpływ zastosowana w nim instalacja grzewcza, ale nie tylko. Oprócz niej domy niskoemisyjne wyposażone są również w systemy oferujące możliwość odzyskiwania części zużytej energii. Przypatrzmy się dostępnym na rynku rozwiązaniom, których celem jest optymalizacja bilansu energetycznego w budynku.

Aktywne systemy ograniczające emisję spalin

Gaz a niska emisja spalin

Przejście z kotłów na paliwo stałe (zwłaszcza węglowych) na instalacje gazowe to krok milowy na drodze do niskoemisyjności. Ogrzewanie gazem jest — od strony technicznej — bardzo proste. Ekologiczny gaz dostarczany jest do paleniska, w którym znajduje się iskrownik. Po wytworzeniu iskry paliwo zapala się, a uzyskana energia cieplna przenika (poprzez wymiennik) do instalacji grzewczej. W przeciwieństwie do węgla spalanie gazu nie powoduje powstawania związków siarki. Z kolei ilość powstałego dwutlenku węgla jest znacznie niższa.

Obecnie na rynku znajdują się dwa podstawowe rodzaje kotłów gazowych:

  • jednofunkcyjne, które przeznaczone są wyłącznie do podgrzewania wody w instalacji grzewczej,

  • dwufunkcyjne, które oprócz tego podgrzewają wodę użytkową.

W jednym i w drugim przypadku kotły na ekologiczny gaz wyposażone są w zaawansowane systemy sterowania. Niska bezwładność cieplna i automatyzacja systemu pozwalają znacznie ograniczyć straty energii.

Pompy ciepła — przyjazne dla środowiska źródło energii cieplnej

Ograniczenie emisyjności budynków mieszkalnych polega w dużym stopniu na wykorzystaniu dostępnych zasobów energii cieplnej. Pompa ciepła do domu niskoemisyjnego to urządzenie, które — w zależności od wariantu — pobiera je z powietrza lub gruntu. Powietrzne pompy ciepła transportują energię cieplną bezpośrednio do czynnika roboczego wykorzystywanego w instalacji grzewczej. Z kolei urządzenia gruntowe wykorzystują w tym celu glikol. Czynnym elementem układu pompy jest sprężarka, która pobiera energię elektryczną o określonej mocy. Jej stosunek do energii pobranej z gruntu lub powietrza określa współczynnik COP (ang. Coefficient Of Performance). Im jest on większy, tym efektywniej pracuje pompa ciepła do domu niskoemisyjnego.

instalacje domów niskoemisyjnych

Systemy niskoemisyjne — przegląd rozwiązań

  1. Kolektory słoneczne. To zeroemisyjna technologia, która konwertuje energię promieniowania słonecznego na ciepło użytkowe. Dzięki niemu można w okresie letnim zaspokoić nawet 100 procent zapotrzebowania gospodarstwa domowego na ciepłą wodę, a średni poziom uzyskanych oszczędności w okresie wiosna — jesień wynosi aż 65 procent. Inwestorzy prywatni wybierają najczęściej kolektory płaskie, które można łatwo zainstalować na dachu budynku.

  2. Systemy rekuperacji ciepła z powietrza. Domy niskoemisyjne coraz częściej wyposażane są w system odzyskiwania ciepła, który połączony jest z wentylacją mechaniczną. Instalacje te składają się z kanałów nawiewnych i wywiewnych i rekuperatora. Zadaniem tego ostatniego jest odzyskiwanie ciepła z powietrza, które jest zużyte i opuszcza budynek. W jego miejsce nawiewane jest powietrze z zewnątrz, które jest ogrzewane za pomocą wymiennika. Zastosowanie rekuperacji pozwala ograniczyć straty energii nawet o 50 - 70 procent i to z uwzględnieniem energii niezbędnej do zasilania wentylatora.

  3. Systemy rekuperacji ciepła z wody. Ten sam system można zainstalować w odniesieniu do instalacji wod-kan. W tym przypadku zużyta, ciepła woda może posłużyć do ogrzewania wody pobieranej z sieci. Dzięki temu do kranu trafia ciecz wstępnie podgrzana o temperaturze nawet 35 stopni Celsjusza. Atutem tego rozwiązania jest pełna niezależność obydwu systemów. Woda zimna nie miesza się z wodą ciepła i tym samym nie ma ryzyka jej zanieczyszczenia. Za pomocą rekuperacji wody można zaoszczędzić nawet 60 procent energii zużywanej do podgrzewania c.w.u.

  4. Zaopatrzenie w wodę. Idea niskiej emisyjności wiąże się też z ograniczeniem zużycia wody przez gospodarstwo domowe. Domy niskoemisyjne często korzystają z zewnętrznych zbiorników na deszczówkę. Ich zadaniem jest magazynowanie wody niezbędnej np. do podlewania ogrodu. Dużym udogodnieniem jest też własne ujęcie wody. Studnia głębinowa powstaje wówczas, gdy wykonuje się odwiert w głębokich warstwach wodonośnych (około 20 - 30 m w głąb ziemi). Do jej pobierania używa się pompy głębinowej, z pomocą której można czerpać wodę pitną i użytkową.

Budowa rozwiązań niskoemisyjnych to przyszłość budownictwa i znaczna oszczędność energii.